به گزارش بیگ بنگ، “نیوتن دماگالهاس نتو” و همکارانش تأثیر احتمالی سوختن زیست‌توده‌های حوضۀ آمازون بر روی یخچال طبیعی زونگوی بولیوی را با استفاده از داده‌هایی که بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ در مورد وقایع آتش‌سوزی، حرکت ستون‌های دود، بارش و ذوب یخچال‌های طبیعی جمع‌آوری شده بود، مدلسازی کردند. آنها دریافتند که ذرات معلق در هوا ناشی از سوختن زیست‌توده، مانند کربن سیاه، می‌تواند توسط باد به یخچال‌های طبیعیِ آند منتقل شود؛ این ذرات در آنجا در برف رسوب می‌کنند و قادر به افزایش ذوب یخچال‌های طبیعی هستند، زیرا برفی که به وسیلۀ کربن سیاه یا ذرات گرد و غبار به رنگ تیره در می آید، نور کمتری بازتاب می‌کند (کاهش ضریب بازتاب).

محققان با تمرکز بر تجزیه و تحلیل‌های خود در سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰، یعنی زمانی که فصل‌های آتش‌سوزی مهم‌ترین فصل‌ها برای حوضۀ آمازون بودند، کاهش ضریب بازتاب برف در نتیجه کربن سیاه به تنهایی، و در نتیجۀ کربن سیاه در حضور مقادیر غبار که قبلاً گزارش شده بود، را بررسی کردند.

مدل آنها نشان داد که کربن سیاه یا گرد و غبار به تنهایی قابلیت افزایش ذوب سالانۀ یخچال‌های طبیعی ۳ الی ۴ درصد را دارد و وقتی هر دوی اینها حضور داشته باشند، این رقم به ۶ درصد افزایش می‌یابد. اگر غلظت گرد و غبار بالا باشد، گرد و غبار به تنهایی می‌تواند ذوب سالانه را ۱۱ الی ۱۳ درصد افزایش دهد و اگر کربن سیاه هم حضور داشته باشد این رقم به ۱۲ الی ۱۴ درصد، افزایش می‌یابد. این یافته‌ها نشان می‌دهد که تأثیر سوختن زیست‌تودۀ آمازون به میزان گرد و غبار در برف بستگی دارد.

فشارهای مربوط به تقاضای جهانی غذا موجب گسترش بیشتر کشاورزی و جنگل‌زدایی در برزیل و در نتیجه افزایش کربن سیاه و کربن دی‌اکسید می‌شود که این‌ها به نوبۀ خود بر یخچال‌های طبیعی آند تأثیر می‌گذارند. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریه Scientific Reports  منتشر شده است.

ترجمه: زهرا جهانبانی/ سایت علمی بیگ بنگ